hidżab muzułmanki: sygnalizator - niedostępna dla mężczyzn

anonimowy: "hijab to broń kobiety. Broń przed mężczyznami?" W pewnym sensie tak jest, ale nie do konca, bo tylko mezczyzni muzulmanie wiedza, ze to muzulmanka, kiedy widza kobiete w hijabie, a dla innych jest ona po prostu dziwologiem i wcale nie chroni przed zaczepkami (...).

Ale jakimi zaczepkami? Myślę, że jeśli doczytamy do końca cytatu będzie wiadomo, o co chodzi. Hidżab m.in. sygnalizuje, że nosząca go kobieta nie jest zainteresowana flirtem, rozmową. Myślę, że warto też wspomnieć, że hidżab (w ramach islamu) to nie jest tylko ubranie, lecz obejmuje również pewną etykietę zachowania - spuszczenie wzroku, nie uśmiechanie się do mężczyzn, rozmowa przy obcych panach w tonie umiarkowanym (żadnych głośnych śmiechów, podniesionego głosu, etc.). W ten sposób dajemy jasny sygnał o ograniczonej przystępności. Myślę, że jest w tym sensie kardynalna różnica między kobietami, których sposób zachowania i ubierania się kokietuje mężczyzn i zachęca ich do fantazji (jak np. stringi pod prześwitującymi spodniami, bądź na wierzchu; głęboki dekolt, makijaż, zalotne spojrzenie, etc, etc, etc.), czy kobieta chce to osiągnąć czy nie, a muzułmankami przestrzegającymi zasad hidżabu. Temu chyba nikt nie zaprzeczy.

Natomiast jeśli chodzi o przycinki i gorsze komentarze, to szczerze wolę takie, niż te, które miałam okazję słyszeć od niektórych robotników na budowach przed przyjęciem islamu (dodam, że nie jestem żadnym cudem z wybiegu modelek ;-)). Za znoszenie złych słów mamy od Boga jeszcze nagrodę, więc bądźmy cierpliwi. Zaprawdę Bóg jest z cierpliwymi. Rozumiem, że mieszkając w Polsce może to być bardzo uciążliwe. Ja jeżdże tam jedynie w wakacje, ale już przestałam się tym przejmować.

Zastanawia mnie zaś komentarz (tej samej autorki jw.), że nie powinnyśmy ludzi do siebie zrażać. Czy zrażamy ich naszym ubiorem? Ja myślę, że nie. Ludzi zrażają do nas przede wszystkim media, bo większość nie ma okazji nas poznać ani dowiedzieć się nic poza tym, co wiedzą właśnie z owego źródła. Są zatem bezpodstawnie uprzedzeni. Czy powinnyśmy się obwiniać za ich ignorancję, uprzedzenia, strach przed innością? Ja nie zamierzam. Jedyne, co mogę zrobić przeciwko temu, to dać przykład ludziom, z którymi mam do czynienia, czy to w pracy, czy w warzywniaku na moim osiedlu. Dać się poznać z jak najbardziej "normalnej" strony, i wtedy "bariera", jaką może tworzyć przy pierwszym kontakcie mój strój, bardzo szybko znika :-)

Iman