damski bokser

Urszula: Ostatnio usłyszałam od koleżanki, że muzułmanin może bić żonę kijem i podobno są nawet określone typy kijów? Czy to prawda? Jestem coraz bliżej przejścia na Islam i nie wydaje mi się, iż są jakieś wytyczne, co do kijów do bicia? Czy posiadacie Panie jakąś wiedzę na ten temat?

Sankcje względem żony:

"Powszechnie znany proces oddalania żony na nieograniczony czas był zwalczany przez Islam, lecz całkowicie nie został zabroniony, gdyż posłużył do wyegzekwowania posłuszeństwa na żonie, która wykorzystywała swoją urodę, w celu poniżenia męża. Takie oddalenie kobiety nie może dotyczyć wszystkich wspólnych kontaktów, tylko kontaktów seksualnych i nie może trwać długo. Przekroczenie czterech miesięcy automatycznie oznacza rozwód:

Ci którzy przysięgają odejść od swoich kobiet, powinni czekać cztery miesiące [Koran 2/226]

Jednak kiedy wszystkie te metody nie poskutkują, to można uderzyć lekko kobietę by jej nie zranić czy pozostawić śladów na ciele. Prorok powiedział w pożegnalnej pielgrzymce:

Bądźcie dobrzy dla kobiet, gdyż one są u was brankami (...) jeśli one czynią nieposłuszeństwo widoczne, to pozostawiajcie je w łożach i bijcie je w sposób nieszkodliwy, a jeśli są wam posłuszne to nie stosujcie względem nich przemocy.

oraz powiedział:

(...) nie wolno bić po twarzy, obrażać a oddalać się od niej tylko w domu.

Interpretatorzy muzułmańscy uważali, że uderzyć kobietę można tylko symbolicznie. Niektórzy mówili nawet, że ma to wyglądać tak jak uderzenie kawałeczkiem drzewa arakowego, używanym do czyszczenia zębów (tzw. miswak ).

Islam zakłada, że muzułmanka jest kobietą wrażliwą i delikatną i lekkie uderzenie odczuje jako karę za jej nieposłuszeństwo oraz zrozumie niewłaściwość swego postępowania. Takie załatwianie konfliktów świadczy o dbałości Islamu o harmonię i porządek w rodzinie.

Bicie kobiety nie należy do czynów zalecanych i jest dozwolone tylko w ostateczności. Sam Prorok nigdy nie uderzył ani nie obraził żadnej ze swych żon, Aisza powiedziała:

Nigdy Prorok nie uderzył swojej kobiety, ani swego służącego.

Pewnego razu Prorok rzekł: "Nie bijcie niewolnic Allaha (kobiet)", a po pewnym czasie przyszedł do niego Umar Ibn al-Khattab i powiedział, że kobiety sprzeciwiały się mężom, stały się nieposłuszne. Wówczas Prorok zezwolił na bicie żon (gdy zawiodą wcześniej wymienione sposoby postępowania). Po pewnym czasie zjawiły się u Proroka kobiety i skarżyły się na mężów, a on zwrócił się do mężczyzn: "Przychodziło do domu Muhammada wiele kobiet oskarżających swych mężów, tacy to nie są najlepsi spośród was".

W przypadku nieodpowiedniego zachowywania się męża reakcja żony nie może być taka jak postępowanie męża. Bowiem karanie męża przez zaniechanie współżycia nie jest logiczne i dlatego Islam podkreślił jako metodę w tej sytuacji: po pierwsze dyskusję i interwencję bliskich lub znajomych, jeśli zaś one zawiodą to rozwód, podczas którego mąż poniesie straty materialne. Koran tak przedstawia tę kwestię:

Jeśli kobieta obawia się złego traktowania lub obojętności ze strony swego męża, to nie będą mieli grzechu, jeśli dojdą między sobą do zgody, bo zgoda jest lepsza. [Koran 4/128]"

za Status kobiety w islamie, Hithem Abu–Rub, Beata Zabża