Koran o rozwoju embrionu

W świętym Koranie Bóg mówi o fazach rozwoju ludzkiego embrionu (tłumaczenie znaczenia):

{Stworzyliśmy człowieka z ekstraktu gliny. Następnie umieściliśmy go - jako kroplę nasienia - w naczyniu solidnym. Następnie stworzyliśmy z kropli nasienia alaqa (zawieszoną grudkę krwi zakrzepłej o kształcie pijawki); potem stworzyliśmy z tej alaqa - mudgha (przeżutą substancję)...}[1] [Koran 23:12-14]

Arabskie słowo alaqa ma trzy znaczenia: (1) pijawka, (2) rzecz zawieszona, (3) grudka zakrzepłej krwi.

Porównując pijawkę do embrionu w fazie alaqa, zauważamy między nimi podobieństwo[2], co widać na ryc. 1. Ponadto embrion w tej fazie uzyskuje pożywienie z krwi matki, podobnie jak pijawka, która żywi się krwią innych.[3] 

Ryc.1: Rysunki ilustrujące podobieństwa w wyglądzie pijawki i embrionu ludzkiego w fazie alaqa. (Rysunek pijawki z Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 37, zmodyfikowany z Integrated Principles of Zoology, Hickman i inni. Rysunek embrionu z The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 73).

Drugim znaczeniem słowa alaqa jest „rzecz zawieszona”. To jest to, co widzimy na rycinie 2 i 3, zawieszenie embrionu w fazie alaqa w łonie matki.

Ryc. 2: Na tym diagramie widzimy zawieszenie embrionu w łonie matki w fazie alaqa. (The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str.66).

Ryc. 3: Na tej fotografii widzimy zawieszenie embrionu (oznaczony jako B) w fazie alaqa (około 15. dnia) w łonie matki. Rzeczywisty rozmiar embrionu to około 0,6mm. (The Developing Human, Moore, wyd. III, str. 66, z Histology, Leeson i Leeson).

Zauważamy, że wygląd zewnętrzny embrionu i jego pęcherzyków w fazie alaqa jest podobny do grudki zakrzepłej krwi. Jest tak z powodu obecności stosunkowo dużej ilości krwi w embrionie podczas tej fazy[4] (zobacz ryc. 4). Ponadto na tym etapie krew w embrionie nie krąży aż do końca trzeciego tygodnia[5], dlatego embrion jest podobny do grudki zakrzepłej krwi.

Ryc. 4: Diagram początkowego układu krążenia w embrionie w fazie alaqa. Wygląd zewnętrzny embrionu z jego pęcherzykami przypominają skrzep krwi, z powodu obecności stosunkowo dużej ilości krwi w embrionie.(The Developing Human, Moore, wyd. V, str. 65).

Tak więc te trzy znaczenia słowa alaqa ściśle odpowiadają opisom embrionu w tejże fazie.

Następny etap wymieniony w wersecie to mudgha. Arabskie słowo mudgha oznacza „przeżutą substancję”. Gdyby ktoś wziął kawałek gumy do żucia i przeżuł w swoich ustach, a następnie porównał ją z embrionem w fazie mudgha, doszlibyśmy do wniosku, że wyglądają one podobnie. Jest tak z powodu pierścieni na kręgosłupie embrionu, które „nieco przypominają ślady zębów na przeżutej substancji”[6] (zobacz ryc. 5 i 6).

Ryc. 5: Fotografia embrionu w fazie mudgha (28-dniowego). Embrion przypomina z wyglądu przeżutą substancję z powodu pierścieni na plecach embrionu, podobnych do śladów zębów. Rzeczywisty rozmiar embrionu to 4mm. (The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 82, from Professor Hideo Nishimura, Kyoto University, Kyoto, Japonia).

Ryc. 6: Kiedy porównamy wygląd embrionu w fazie mudgha z kawałkiem przeżutej gumy, zauważymy podobieństwo pomiędzy tymi dwoma.

A) Rysunek embrionu w fazie mudgha. Możemy tutaj zauważyć pierścienie na plecach embrionu, które wyglądają jak ślady zębów.(The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. V, str. 79).

B) Fotografia kawałka przeżutej gumy.

Jak to możliwe, żeby Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) około czternastu stuleci temu mógł wiedzieć to wszystko, co naukowcy odkryli dopiero niedawno, przy użyciu nowoczesnego sprzętu i potężnych mikroskopów, jakie nie istniały w tamtych czasach? Hamm i Leeuwenhoek byli pierwszymi naukowcami, którzy obserwowali komórki ludzkiej spermy (plemniki) używając udoskonalonego mikroskopu w 1677 roku (ponad 1000 lat po Muhammadzie (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)). Błędnie sądzili oni, że komórka spermy zawiera miniaturową formę człowieka, który rośnie, kiedy zostaje złożony w żeńskich drogach płciowych.[7]

Profesor honorowy Keith L. Moore[8] jest jednym z najwybitniejszych światowych naukowców w dziedzinie anatomii i embriologii. Jest on autorem książki zatytułowanej The Developing Human, która została przetłumaczona na osiem języków. Ta książka jest naukowym podręcznikiem i została wybrana przez specjalną komisję w Stanach Zjednoczonych jako najlepsza książka autorstwa jednej osoby. Dr Keith Moore jest profesorem honorowym Anatomii i Biologii Komórkowej na uniwersytecie w Toronto w Kanadzie. Pełnił funkcję zastępcy dziekana nauk podstawowych na Wydziale Medycyny; przez 8 lat był przewodniczącym wydziału anatomii. W 1984 roku otrzymał najznakomitszą nagrodę przyznawaną w dziedzinie anatomii w Kanadzie, The J.C.B. Grant Award od Kanadyjskiego Towarzystwa Anatomów. Kierował wieloma międzynarodowymi stowarzyszeniami, takimi jak Kanadyjskie i Amerykańskie Towarzystwo Anatomiczne i Rada Związku Nauk Biologicznych.

W 1981 roku podczas Siódmej Konferencji Medycznej w Dammam, w Arabii Saudyjskiej, profesor Moore powiedział: „Jest dla mnie wielką przyjemnością pomóc w wyjaśnieniu twierdzeń zawartych w Koranie na temat rozwoju ludzkiego. Jest dla mnie jasne, że owe twierdzenia musiały przyjść do Muhammada od Boga, ponieważ prawie cała ta wiedza została odkryta wiele wieków później. To dowodzi, że Muhammad musiał być wysłannikiem Boga”.[9]

W konsekwencji zadano profesorowi Moore’owi następujące pytanie: „Czy to oznacza, że wierzy pan, iż Koran jest słowem Boga?”. On odpowiedział: „Nie znajduję trudności w zaakceptowaniu tego”.[10] „...Ponieważ rozwój embrionu ludzkiego jest złożony z powodu nieustannych zmian, można zaproponować opracowanie nowego systemu klasyfikacji w oparciu o terminy wymienione w Koranie i Sunnie.[11] [12] Proponowany system jest prosty, kompletny i odpowiadający obecnej wiedzy embriologicznej. Intensywne badania Koranu i hadisów w ciągu ostatnich czterech lat odsłoniły system służący do klasyfikacji embrionów ludzkich, a jego nadzwyczajny charakter wynika z faktu, iż został zapisany w siódmym wieku naszej ery. Chociaż Arystoteles, założyciel nauki embriologii, zdawał sobie sprawę, że embriony piskląt rozwijały się fazowo, na podstawie swoich badań jaj kurzych w czwartym wieku przed naszą erą, nie podał on żadnych szczegółowych informacji o tych fazach. O ile wiadomo z historii embriologii, aż do dwudziestego wieku niewiele wiedziano o etapach i klasyfikacji ludzkich embrionów. Z tego powodu opisy embrionu ludzkiego w Koranie nie mogą opierać się na wiedzy naukowej z siódmego wieku. Jedynym rozsądnym wnioskiem jest, że te opisy zostały objawione Muhammadowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) od Boga. Nie mógł on mieć tak szczegółowej wiedzy, ponieważ był człowiekiem niepiśmiennym bez absolutnie żadnego wykształcenia naukowego”.[13]

--------------------------------------------------------
[1] Tekst w nawiasie {...} jest tylko tłumaczeniem, interpretacją znaczenia Koranu, a nie samym Koranem, który jest (jedynie) w języku arabskim
[2] The Developing Human, Moore and Persaud, wyd. 5., str. 8
[3] Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 36
[4] Human Development as Described in the Quran and Sunnah, Moore i inni, str. 37-38
[5] The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 65
[6] The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 8
[7] The Developing Human, Moore i Persaud, wyd. 5., str. 9
[8] Uwaga: Funkcje pełnione przez uczonych wymienionych na tej stronie były ostatnio aktualizowane w roku 1997
[9] Patrz film: Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]
[10] Film Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]
[11] Sunna – to, co powiedział, zrobił, czy zatwierdził Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)
[12] Hadisy – relacje o tym, co powiedział, zrobił lub zatwierdził Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), przekazane przez jego Towarzyszy (oby Allah był z nich zadowolony)
[13] Film Oto jest Prawda [tyt. oryg.: This is the Truth]

źródło