1) Szeich Ahmad Kutty powiedział: "Wszystko zależy od stopnia choroby. Jeśli osoba jest chora psychicznie do tego stopnia, że traci rozsądek, kontakt z rzeczywistością, wówczas nie podlega ona taklif (odpowiedzialności) albo zobowiązaniom i dlatego, według szariatu, jest ona uważana za ghajru-mukallaf (nie ponosząca odpowiedzialności), bądź w żaden sposób zobowiązana. Zostało przekazane przez Aiszę, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będzie z nim) powiedział: "Trzy osoby nie ponoszą odpowiedzialności: ososba, która śpi aż się obudzi, nieletni aż osiągnie wiek dojrzałości oraz chory psychicznie (obłąkany) aż odzyska zdrowy rozsądek. Przekazane przez Abu Dawud (4398), al-Nisaa’i (3432) and Ibn Madżah (2041); sklasyfikowany jako autentyczny (*sahih)przez al-Albaani w Sahih Abi Dawud. Opierając sie na tym, osoba chora psychicznie nie ponosi odpowiedzialności za swoje czyny lub słowa gdy znajduje się w stanie obłąkania. Jednak jeśli osoba ta doświadcza chwil zdrowego rozsądku, będzie odpowiadała za swoje czyny dokonane podczas tych chwil. [źródło]
2) "Osoba, która raz jest świadoma swoich czynów, a innym razem traci tą świadomość ma specjalne orzeczenie w szariacie (prawie islamskim). Na przykład, chory psychicznie, który ma przebłyski świadomości, jest w tych chwilach zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków religijnych, takich jak modlitwa, post i innych obowiązków, kiedy zna, wie i rozumie co czyni; jednak jest zwolniony ze wszystkich tych praktyk religijnych w przypadku utraty świadomości, w oparciu o niezdolność zrozumienia tego, co czyni.
Z racji qijas (prawnej analogii), ten kto jest chory na schizofrenię, objęty jest tym samym orzeczeniem. Jeśli osoba chora na schizofrenię osiągnie poziom utraty kontaktu z rzeczywistością i utraty świadomości on lub ona nie różnią się od chorego psychicznie, nie są świadomi tego, co się dzieje, wówczas mogą być zwolnieni od realizacji filarów islamu. Jeżeli jednak sytuacja jest jedynie rodzajem psychospołecznych lub intelektualnych zakłóceń, wówczas są zobowiązani modlić się i wykonywać wszystkie swoje obowiązki religijne, jak każda inna osoba. [źródło]
innymi słowy chora psychicznie osoba może przejść konwersje na islam?Jeżeli okresy remisji jej choroby są długie nawet do kilku lat a rzuty choroby krótkie po kilka miesięcy kiedy jej zdolności intelektualne(tej osoby) nie ulegają zmianie ale dochodzi do takich właśnie zakłóceń?Ogólnie np. ta osoba chora psychicznie podejmuje w życiu wiele innych samodzielnych decyzji i wydaje się ze jest wstanie również podjąć świadomą decyzje co do zmiany wyznania? Czy istnieją tutaj jakiekolwiek ograniczenia ? z góry dziękuję
OdpowiedzUsuńWedle mego rozumienia fatw, są różne choroby psychiczne, o różnym natężeniu. Jeśli człowiek chory doświadcza stanów świadomości, podczas których zadaje sobie sprawę z tego co czyni czyli jest świadom podejmowanych dezycji, może przyjąć islam (albowiem jest to wówczas jego ŚWIADOMA decyzja)...
OdpowiedzUsuńW islamie nie ma nikogo kto moglby nam zabronic przejscia na islam lub od ktorego potrzebujemy potwierdzenia,ze jestesmy muzulmanami. Tak naprawde wyznanie wiary nastepuje pomiedzy czlowiekiem a Bogiem i jedynie On wie, co tak naprawde jest w naszych sercach.Allah wie najlepiej.
OdpowiedzUsuńIza