są ludzie, którzy odbierają innym pieniądze

W porządku, to zwykła kradzież. Ale są też ludzie, którzy jednym krótkim słowem potrafią odebrać komuś samo człowieczeństwo. To zupełnie inna sprawa.

- Terry Pratchett

Muhammad Wysłannik Boży, pokój z nim cz. 3

Wysłannik Muhammad (pokój z nim) radził ludziom, by prowadzili proste życie, nie martwili się zbytnio o doczesne bogactwo i myśleli o nagrodzie od Boga, a to przyniesie im spokój i zadowolenie wewnętrzne. Omar bnu Al‐Chattab (niech Allah będzie z niego zadowolony) powiedział:

“Wszedłem do domu Proroka i zobaczyłem jak siedzi na macie. Miał skórzaną poduszkę wypełnioną suchymi liśćmi. Przy stopach miał dzbanek z wodą i kilka ubrań wisiało na ścianie. Na jego boku widoczne były ślady odciśnięte od maty, na której leżał. Omar rozpłakał się jak to zobaczył. Prorok (pokój z nim) zapytał go: O Omarze! Dlaczego płaczesz? Rzekł: Jak mam nie płakać skoro cesarz Bizancjum i Chosrow ‐ król Persji cieszą się przyjemnościami życia doczesnego, a Wysłannik Boga nie posiada nic ponad to, co ja widzę.” Wtedy Wysłannik (pokój z nim) rzekł: „O Omarze! Czy nie akceptujesz tego, że oni mają w zamian życie doczesne a my ostateczne?” [Buchari, hadis nr 4629]

Pragnienie dobra, nawet dla swoich wrogów:

Aisza (niech Allah będzie z niej zadowolony) powiedziała: “Zapytałam Bożego wysłannika (pokój z nim): Czy przeżyłeś gorszy dzień od dnia bitwy pod Uhud? Rzekł: Dużo wycierpiałem ze strony twego ludu, ale najgorszym był dzień Akaba, w którym przedstawiłem islam plemieniu Abdujalil i nikt nie przyjął mojego zaproszenia a ponad to obrzucili mnie kamieniami i byłem ranny. Później, gdy wracałem wielce zmartwiony i zraniony ujrzałem na niebie chmurę, na której był Archanioł Gabriel i on skierował do mnie te słowa: Allah zna złe zachowanie twego ludu wobec ciebie i dlatego wysłał wraz ze mną Anioła gór, więc rozkaż mu, co chcesz. Anioł pozdrowił mnie i powiedział: Jeśli chcesz abym zwalił na nich góry za to, co ci zrobili, to powiedz? Prorok(pokój z nim) odpowiedział: Ależ nie! Pragnę, aby przyszły po nich pokolenia, które będą czcić Jedynego Boga nie dodając Mu współtowarzyszy.” [Buchari, hadis nr 3059]

Ibn Omar (niech Allah będzie z niego zadowolony) rzekł: “Gdy zmarł Abdullah bnu Ubajj bnu Salul (Jeden z największych hipokrytów, który sprawiał problemy Prorokowi (pokój z nim), m.in.rozgłaszanie oszczerstwa na temat żony Proroka – Aiszy (niech Allah będzie z niej zadowolony)) przyszedł jego syn Abdullah do Wysłannika (niech Allah będzie z niego zadowolony) prosząc go o szatę, która posłuży jako całun dla jego ojca i o wykonanie modlitwy pogrzebowej. Prorok (pokój z nim) dał mu swoją szatę i udał się na pogrzeb. Wtedy Omar (niech Allah będzie z niego zadowolony) powiedział: O Wysłanniku Boga, jak możesz modlić się za duszę tego człowieka, skoro Bóg ci tego zabronił? Prorok (pokój z nim) odpowiedział: Jedyny Bóg dał mi wybór. {Proś o przebaczenie dla nich albo nie proś dla nich o przebaczenie! Jeśli będziesz prosił dla nich o przebaczenie nawet siedemdziesiąt razy}. Będę prosił za niego więcej niż siedemdziesiąt razy." [Buchari, hadis nr 2400]

Wysłannik (pokój z nim) rzeczywiście modlił się o duszę tego zmarłego. Po tym wydarzeniu Bóg objawił: {I nie módl się za któregokolwiek z nich, kiedy umrze, ani nie stój nad jego grobem!}.

Odwiedzanie chorych bez względu na wyznanie.

Prorok (pokój z nim) wypytywał się o swoich towarzyszy i ich zdrowie. Gdy dotarła do niego wiadomość o czyjejś chorobie pośpiesznie udawał się w odwiedziny, a wraz z nim towarzysze. Odwiedzał także innowierców. Anas (niech Allah będzie z niego zadowolony) przekazał: “że zachorował chłopiec żydowski, który był na usługach u Proroka (pokój z nim). Wysłannik oznajmił towarzyszom: „Chodźmy do niego, odwiedzić go”. Zastali ojca u wezgłowia syna. Prorok (pokój z nim) powiedział: Jeśli powiesz „la ilaha illa Allah” („nie ma boga jak tylko Jedyny Bóg”) będę przez te słowa wstawiał się za tobą w Dniu Zmartwychwstania. Chłopiec skierował wzrok na ojca, on powiedział: Zastanów się nad tym, co powiedział Abu Al‐Kasim (Prorok). Chłopiec wyznał wiarę. Prorok wtedy powiedział: Chwała Bogu, który wybawił chłopca od ognia Gehenny.” [Sahih Ibn Hibban, hadis nr 2960]

Zajmował się sobą.

Spytano Aiszę (niech Allah będzie z niej zadowolony), co Prorok(pokój z nim) robił w domu? Odrzekła: “Był jak inni – zwykłym człowiekiem. Oczyszczał swe ubranie, doił owce, potrafił zajmować się sobą.” [Mesned Abi ja’la, hadis nr 4873]

Jego cnotliwy charakter sprawiał, że służył innym. Aisza (niech Allah będzie z niej zadowolony) powiedziała: “W domu służył swojej rodzinie, a kiedy rozbrzmiewał Azan, wychodził na modlitwę.” [Buchari, hadis nr 5048]

Opininie o Proroku (pokój z nim):

Niemiecki poeta, Goethe powiedział: „Poszukiwałem w historii najlepszego przykładu dla człowieka. Znalazłem go w osobie arabskiego Proroka – Muhammada.”

Prof. K. Moure w książce „The Developing human…” napisał: “Nie mam obiekcji, żeby zaakceptować Kur’an jako słowo Boże. W VII w. stan wiedzy nie był wystarczający, żeby opisać płód tak, jak to jest w Kur’anie. Wniosek jest jeden, opis został objawiony przez Boga Muhammadowi.”

Will Kurant w jego książce „Historia cywilizacji” napisał: „Jeśli mierzymy wybitność człowieka jako stopień wpływu na ludzi, to możemy orzec, że Prorok muzułmanów jest najwybitniejszą postacią z wybitnych postaci w historii.” Zdołał zapanować nad plemiennym szowinizmem i znieść powszechne przesądy. Ustanowił ponad judaizmem, chrześcijaństwem i lokalną religią, religię prostą, łatwą i silną. Zdołała ona przetrwać do naszych czasów, jako ważna i znacząca religia”.

Bernard Shaw napisał w książce „Islam za sto lat”: „Świat przyjmie Islam i choćby nie stało się to pod jego nazwą to stanie się to pod inną. Nadejdzie dzień, w którym Zachód zacznie wyznawać Islam. Już od stuleci zachód czyta książki przesiąknięte kłamstwami o islamie. Napisałem książkę o Muhammadzie, lecz skonfiskowano ją z powodu, że odbiega od tradycji Anglików.” Powiedział także: „Islam jest tą religią, w której znajdziemy zalety pozostałych religii, a w innych religiach nie znajdziemy zalet Islamu.”

Dr. M. H. Durrani napisał: „Wiara, gorliwość, cierpliwość i siła woli, tym kierował się Muhammad aż do ostatecznego sukcesu. Te czynniki są jasnym dowodem na jego wielką szczerość w misji. Gdyby cokolwiek wątpił, nie byłby w stanie, wytrwać w obliczu tylu przeciwności, które trwały 20 lat. Czyż nie może być większy dowód na jego szczerość w dążeniu do celu, na prawość charakteru i wzniosłość duchową. Te wszystkie czynniki prowadzą nas do rzeczywistego wniosku: Człowiek ten jest z pewnością posłańcem, to nasz prorok Muhammad (pokój z nim). W jego cechach były znaki świadczące o cnotliwości, dobrotliwości, prawdomówności i szczerości. Cale jego życie, myśli, prawdomówność, prostolinijność, bogobojność, hojność, wiara i dokonania, świadczą oczywiście, że mamy do czynienia z prorokiem. Każdy człowiek, który podejmie się neutralnych badań nad życiem i przesłaniem Proroka (pokój z nim), zaświadczy, że Muhammad był posłańcem Boga, a księga – Kur’an jest objawiona od Boga. Każdy człowiek myślący, dążący bezstronnie do prawdy w końcu dojdzie do takiego wniosku.”

źródło: Muhammad Wysłannik Boży pokój z nim, Abdurrahman Abdulkarim Alsheha