"dokłanie rok temu o godzinie 22:25 zostałam muzułmanką"

Zdecydowałam się na napisanie o mojej historii przejścia na islam. Co mnie do tego podkusiło? Może fakt, że dokłanie rok temu o godzinie 22:25 zostałam muzułmanką.

Pamiętam ten dzień jak dziś. Był bardzo niespokojny. Wiedziałam, że moje życie zmieni się diametralnie. Rodzina była przygotowana na ten "szok", ale zawsze "Mamo, przechodzę na islam" teoretycznie nie wstrząsa tak bardzo jak w praktyce. Myślę, że nie muszę opisywać moich uczuć, które na mnie napłynęły po zostaniu muzułmanką, bo każda z Sióstr ich doświadczyla :) Pierwszy raz poczulam się naprawdę szczęśliwa.

Interesowałam się islamem rok przed podjęciem tej zmieniającej moje życie decyzji. Wiele niedomówień chrześcijańskich, brak nacisku na wiarę w moim domu i pomoc koleżanek/kolegów muzułmanów z krajów islamskich pomogły mi wybrać dążenie drogą Allaha.

Zmieniłam religię mając niespełna 17 lat. Wiedziałam, co robię i wiedziałam jak ważną decyzję podjęłam. Nie czekałam na żadne oklaski, bo wiem, że w domu wzbudzilam lekką kontrowersję, lecz mam bardzo wyrozumiałych rodziców, alhamdullilah i to właśnie w nich znajduję wsparcie. Nie jest łatwo być muzułmanką - nastolatką w mieście, gdzie o islamie ni widu ni slychu.. :)

Po paru dniach stąpania po nowej ścieżce życia wybrałam się do pewnego meczetu. Jako świeży "nabytek" islamu chciałam zdobyć więcej informacji od kobiet, które tam były. W meczecie była jedna muzułmanka - starsza pani. Gdy tylko dowiedziała się, że zmieniłam religię skomentowała jednoznacznie :"A po co ci to było? W sumie młoda jesteś, to sobie możesz. Czasami przychodzą tutaj starsze osoby, ale po co im na starość takie zmiany".

Przyznam, że te słowa wzbudziły we mnie smutek. Nie pojechałam tam by mnie klepano po plecach i gratulowania poprawnego wyboru, nie czekałam na to, liczyłam raczej na pewną pomoc w poszerzaniu wiedzy o islamie a tu bach.. niemiła niespodzianka :) Jestem muzułmanką ze świadomego wyboru, nikt mnie nie naciskal, wiedzialam, że to poważna decyzja a poczulam się tak, jakby kazano mi czekać do wieku średniego by zmienic religię. Przecież tu nie liczą się lata, a to co się czuje :) Każdy jest gotowy na zmiany w różnym czasie a ja jestem dumna, że Allah otworzył mi oczy tak szybko :) Alhamdulillah była to tylko jedna niemila sytuacja.

Islam całkowicie zmienił moje życie, podejście do niego i patrzenie na świat. Jestem wdzięczna Bogu za to, że poprowadził mnie właściwą drogą. Dziś w rocznicę mojego małego "święta" postanowiłam walczyć o pozwolenie noszenia hijabu. Być może brzmiało to dziwnie, lecz przez niepoprawny światopogląd i nietolerancję mogę wzbudzić wielkie kontrowersje i spowodować nieprzyjemności mojej rodzinie przez nałożenie chusty. Jak to mawia moja mama :"Wiesz, że nauczyciele i egzaminatorzy podczas matury mogą Cię bardzo szybko skreslić przez Twoją odmienność. Poczekaj z chustą do studiów." Niestety nie potrafię sobie powiedzieć "Cierpliwości kobieto, jeszcze tylko rok!" ;) Wierzę, że Allah mi pomoże i uda mi się to wszystko przezwyciężyć :)

Marlena

* * *
Niech Allah siostrze wynagrodzi podzielenie się historią na łamach bloga. Wszystkich, siostry i braci, którzy zechcieliby opisać swoje nawrócenie, zapraszamy! Piszcie do: strona.oislamie@gmail.com z dodatkiem "BLOG MUZUŁMANKI"